Przyczyny wybuchu rewolucji we Francji.

W wyniku rewolucji lipcowej we Francji (27 – 29 lipca 1830 r.) władzę objął pochodzący z orleańskiej linii Burbonów Ludwik Filip I, który 7 sierpnia został obwołany przez parlament „królem Francuzów” (a nie jak dotychczas „Francji i Nawarry”). Nowy król zgodził się na zmianę konstytucji. Wykreślono z niej fragment o boskim pochodzeniu władzy monarszej. Zastąpiono go zasadą suwerenności ludu, z którego woli wyłania się władza. Przywrócono trójkolorowy sztandar w miejsce białego burbońskiego oraz restytuowano gwardię narodową. Prawo inicjatywy ustawodawczej przysługiwało obu izbom parlamentu. Przewagę zdobyła tam bogata burżuazja poprzez obniżenie cenzusów majątkowego i wieku oraz rozszerzenie kręgu wyborców do 200 tys. Ludwika Filipa I nazywano „królem mieszczańskim” a stworzony przez niego system „monarchią mieszczańską”. Stopniowo król coraz bardziej zaczął przejawiać chęć zdobycia realnej władzy. Konserwatywna polityka wewnętrzna prowadzona przez króla wspierana była przez premiera Franciszka Guizot. W polityce zagranicznej aprobowali oni reakcyjna politykę Świętego Przymierza wobec Europy Środkowo – Wschodniej, nawiązując bliskie kontakty z kanclerzem Metternichem. Stopniowo narastała opozycja przeciw władzy króla i związanej z nim konserwatywnej bogatej burżuazji. Liberalna opozycja parlamentarna żądała obniżenia cenzusu majątkowego i rozszerzenia praw wyborczych na średnią i drobną burżuazję. Krytykując proaustriacką politykę zagraniczną, liberałowie domagali się mocniejszego poparcia przez Francję polskiego i włoskiego ruchu wyzwoleńczego. Narastało niezadowolenie robotników ze złej sytuacji życiowej, co znajdowało wyraz w protestach brutalnie tłumionych przez władze. Wśród drobnego i średniego mieszczaństwa coraz silniejszą pozycję zdobywali republikanie. W opozycji do Ludwika Filipa byli także bonapartyści żyjący mitem cesarstwa napoleońskiego i mający największe wpływy wśród chłopów. Pogorszenie się koniunktury w drugiej połowie lat 40., uderzające zarówno w robotników, jak i burżuazję, bardzo trudne warunki życia i wzrost liczby bezrobotnych stworzyły sytuację rewolucyjną. Wybuch rewolucji we Francji nastąpił w lutym 1848 r. i doprowadził do upadku Ludwika Filipa I.

Materiały dla uczniów zostały skonstruowane tak, aby umożliwić im zapoznanie się z genezą i przebiegiem Wiosny Ludów we Francji, Prusach, Austrii i na Węgrzech. Materiały te mają przyczynić się do poznania przez uczniów żądań i postulatów objętych rewolucją społeczeństw. Mają pokazać uczniom na jakie ustępstwa zgodzili się panujący władcy oraz jak olbrzymie zmiany polityczne i ideologiczne zaszły w wyniku wydarzeń rewolucyjnych.